Καλές Γιορτές !

Λουκάς...Πότερ

Οι μόνοι που μπορούν να τα βάλουν με τον χρόνο είναι οι ρολογάδες και οι μάγοι.. Με την οικονομική κρίση έχουν εξαφανιστεί οι πρώτοι, οπότε θέλοντας και μη, θα ασχοληθούμε με τους μάγους.
«Ο χρόνος είναι χρήμα. Και αν τα ευρωπαϊκά ρολόγια δείχνουν ακριβώς , στην Ελλάδα πάμε μια ώρα πίσω»
Και να λοιπόν που ένας μάγος καλείτε για να «κουρδίσει» το δείκτη της Ελληνικής οικονομίας. Αν ο Χάρι Πότερ ήταν υπαρκτό πρόσωπο, θα μπορούσαμε να μιλάμε για μια απίστευτη φυσιογνωμική ομοιότητα ή ακόμη και για έναν μακρινό συγγενή του. Το όνομά του είναι ευρέως γνωστό σε όλο τον κόσμο εντός και εκτός των ελληνικών συνόρων. Η συμμετοχή του Λουκά Παπαδήμου σε ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν και καθόρισαν την πορεία της σύγχρονης Ελλάδας, «προδίδει» μια προσωπικότητα δυνητικά ικανή στο να αντεπεξέρχεται στις κρίσιμες καμπές της ιστορίας. Ίσως η μοναδική προσωπικότητα που θα μπορούσε να αναδυθεί στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής , στην περίοδο του δικομματικού «κραχ». Αμφιλεγόμενο πρόσωπο, αφού η πνοή ελπίδας που «συνεπήρε» τον λαό, ζέχνει σαν γερμανική οδοντόπαστα. Αν λοιπόν δεν πρόκειται για κάποια διαβολική ομοιότητα , το μόνο που μένει είναι να κάνει τα μαγικά του, με το κοινό αυτή τη φορά να παρακολουθεί την μάχη του Λουκά .. Πότερ ενάντια στον Βόλντεμορτ της οικονομίας. Για δες που θα μας βγει σε καλό να είμαστε «στο ίδιο έργο, θεατές».

Θάνος Βογιατζής 

ΤΥΠΟΣ εν θερμω ... Σύντομα κοντά σας !

Ανατολική Θεσσαλονίκη: Το πιο ωραίο κομμάτι του νομού μας .. Δήμος Θέρμης : Ο τόπος μας , η αφετηρία και ο προορισμός μας μαζί ..

Εκεί όπου το γαλάζιο του Θερμαικού συναντά τις πράσινες και καφέ αποχρώσεις της κοιλάδας του Ανθεμούντα με τις πεδιάδες των Βασιλικών, τους λοφίσκους της Μίκρας και τα άγνωστα για πολλούς γραφικά χωριουδάκια στις παρυφές του Χορτιάτη . Εκεί μένω 25 χρόνια τώρα..

  Πραγματικά είναι εντυπωσιακό το πώς συνδυάζονται αρμονικά τόσο διαφορετικά μα ταυτόχρονα τόσο ίδια κομμάτια και πως ενωμένα συνθέτουν ένα ξεχωριστό μα πολύ ενδιαφέρον παζλ …

  -Η κοσμοπολίτικη Θέρμη με τις υποδομές της και το αεροδρόμιο, το ανοιχτό πανεπιστήμιο και το τεχνολογικό της πάρκο , τα κέντρα διασκέδασης και τo καζίνο δίνει τη σκυτάλη στη Θέρμη του πολιτισμού με τα φεστιβάλ στο περίφημο φράγμα της που προσελκύουν κάθε καλοκαίρι χιλιάδες επισκέπτες από κάθε σημείο του νομού μας και όχι μόνο .

  -Τα παραδοσιακά Βασιλικά με τους οικισμούς και τα γραφικά χωριά τους που είτε  βρίσκονται στους πρόποδες ή στη ραχοκοκαλιά του Χορτιάτη απ’την μια μεριά και των λοφίσκων της Μίκρας από την άλλη , είτε στη καρδιά της κοιλάδας του ποταμού Ανθεμούντα αποτελούν ιδανικούς προορισμούς και προσφέρονται για  διάφορα είδη τουρισμού ..

  -Η συνοδοιπόρος μας κατά τις εξόδους μας από το κλεινόν άστυ με κατεύθυνση προς τις παραλίες και τις άλλες ομορφιές της Χαλκιδικής , Μίκρα .

Τρίλοφος , Πλαγιάρι , Σχολάρι , Καρδία.

Τέσσερις οικισμοί εκατέρωθεν της οδού Θεσσαλονίκης-Μουδανιών αποτελούν καταφύγιο για όποιον θέλει να ξεφύγει έστω και λίγο από το θόρυβο της πόλης.

Ο νέος Δήμος Θέρμης γεωγραφικά και όχι μόνο είναι «καταδικασμένος» να βαδίζει

στο δρόμο της ανάπτυξης ( όσο δόκιμη και αν είναι αυτή η λέξη 

Εμείς εκτός από το να συμβάλουμε με τον τρόπο μας έχουμε καθήκον και ταυτόχρονα υποχρέωση να προστατεύσουμε και να διαφυλάξουμε τη πολύτιμη κληρονομιά φυσική και όχι μόνο....

Άλλωστε εδώ μένουμε…

Εδώ δημιουργούμε…

 Παντελής Βογιατζής

Διαβάστε όλα τα άρθρα των μελών του ΣΥ.Σ.Ν.Ε.Θ στον " Τύπο εν Θερμώ " του Δεκεμβρίου :

Επιχειρηματικότητα VS Δημόσιο

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι σήμερα και κυρίως αυτοί που έχουν πάρει το πτυχίο τους από κάποιο τριτοβάθμιο ίδρυμα,  είναι η επαγγελματική τους αποκατάσταση.

Μέχρι σήμερα, οι περισσότεροι νέοι γνώριζαν, κυρίως ακολουθώντας τις παροτρύνσεις των γονιών  τους, πως η πιο σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση ήταν η εξασφάλιση μιας «θέσης» στο Δημόσιο. Η μονιμότητα, ο σταθερός μισθός, η εξασφάλιση και η σιγουριά ήταν και είναι λέξεις που δεν αφήνουν τους περισσότερους νέους αδιάφορους.

Οι σημερινές εξελίξεις όμως και τα γεγονότα, μας αποδεικνύουν  πως το Δημόσιο δεν είναι, παρά ένας μέτριος προορισμός με ελάχιστες προοπτικές. Μέσα σε σχεδόν ένα χρόνο, όλη η εικόνα του δημοσίου «γκρεμίστηκε». Οι μισθοί έχουν μειωθεί αισθητά, η μονιμότητα είναι στα πρόθυρα να αποτελέσει παρελθόν, η εξασφάλιση από τις αμοιβές του Δημοσίου είναι αμφισβητήσιμη, το ίδιο και το ύψος των συντάξεων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι νέοι να στραφούν σε άλλες μορφές απασχόλησης.

Μία τέτοια μορφή θα λέγαμε πως είναι ο ιδιωτικός τομέας. Σήμερα όμως, στην Ελλάδα ο ιδιωτικός τομέας βάλλεται όπως και ο Δημόσιος! Ατομικές συμβάσεις, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, μείωση μισθών και ωρών ή ημερών απασχόλησης στις επιχειρήσεις, συρρίκνωση του Ιδιωτικού τομέα, ευρείες υποχωρήσεις των εργαζομένων, συρρίκνωση των εργασιακών θέσεων και άλλα, συνθέτουν το εργασιακό περιβάλλον στον κλάδο. Βλέπουμε κατά συνέπεια πως και ο ιδιωτικός τομέας δεν απέχει και πολύ από τις προοπτικές που προσφέρει το Δημόσιο.

Μία άλλη  διέξοδος που εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια και που εξωθήθηκαν στο να την ακολουθήσουν ορισμένες κατηγορίες νέων και κυρίως νέων επιστημόνων, είναι «ο δρόμος της μετανάστευσης». Ο δρόμος της μετανάστευσης σε χώρες οι οποίες δεν έχουν επηρεαστεί ακόμη από την οικονομική κρίση ή σε χώρες που έχουν ισχυρότερες οικονομίες και αντιστέκονται σθεναρότερα στις μεταβολές τις οικονομίας, χώρες οι οποίες εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα να απασχολούν προσωπικό που έρχεται από άλλες χώρες. Γι αυτό παρατηρήθηκε ένα «ρεύμα» μετανάστευσης, κυρίως νέων επιστημόνων, προς χώρες της Ευρώπης και όχι μόνον. Το ερώτημα, όμως, που δημιουργείται είναι αν εμείς θέλουμε όλο αυτό το δυναμικό παραγωγικό προσωπικό, με γνώσεις και εξειδίκευση να μεταναστεύσει έξω από την χώρα μας!

Εκ πρώτης όψεως μπορούμε να πούμε πως, προσωρινά τους βολεύει η επιλογή αυτή, αλλά θεωρούμε πως μακροχρόνια θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας  μας. Το να πάει ένας νέος σε μία ξένη χώρα για μερικά χρόνια, είτε για την απόκτηση κάποιου μεταπτυχιακού τίτλου, είτε για την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, για να έρθει σε επαφή με διαφορετικούς λαούς και κουλτούρες και θεμιτό είναι, αλλά και θα τον βοηθήσει στην προσωπική του σταδιοδρομία. Το να μεταναστεύσει όμως σε μία χώρα, με σκοπό τη μόνιμη εγκατάσταση, μπορεί για τον ίδιο να έχει κάποιο όφελος, αλλά σίγουρα δεν θα βοηθήσει καθόλου τη χώρα του και την ανάπτυξη της. Άρα, θα λέγαμε πως ούτε η μετανάστευση είναι ο δρόμος στον οποίο θα μπορούσαν να επενδύσουν οι νέοι το εργασιακό τους μέλλον.

Τέλος, μία τέταρτη ελπίδα με αρκετά καλές προοπτικές και μάλιστα αμέσως μετά την περίοδο της κρίσης, στη φάση της ανάκαμψης της Ελληνικής οικονομίας (γιατί από τις οικονομικές θεωρίες αλλά και από την ιστορία, είναι δεδομένο ότι θα υπάρξει οικονομική ανάκαμψη σε κάποια χρόνια), είναι η νεανική επιχειρηματικότητα. Αν, λοιπόν, οι νέοι προετοιμαστούν για να γίνουν οι νέοι επιχειρηματίες ή τα εξειδικευμένα στελέχη των καινούριων επιχειρήσεων, υπάρχει η δυνατότητα να έχουμε θεαματικά αποτελέσματα και μάλιστα άμεσα. Θεωρώντας δεδομένο ότι σε κάθε οικονομική και κοινωνική αναταραχή δημιουργούνται πολλές ευκαιρίες, η προτροπή είναι να σκεφτούν οι νέοι την περίπτωση της υλοποίησης καινοτόμων επιχειρηματικών ιδεών, που να άπτονται με την παραγωγική διαδικασία (σε πρωτογενή και δευτερογενή τομέα) ή να αφορούν  τις νέες τεχνολογίες και κυρίως το  χώρου του διαδικτύου.

Κλείνοντας, θα λέγαμε ότι η προοπτική για τους νέους σήμερα είναι να βρούνε αυτό που θα έχει ζήτηση μετά από πέντε ή δέκα χρόνια. Να οραματιστούν, να φανταστούν και να καταλήξουν σε εξαιρετικές ιδέες οι οποίες θα αναπτύξουν τον πλούτο και την παραγωγή της Ελλάδας και  κατ΄ επέκταση την οικονομία μας.

Δανάη Μπελίδου

Τα Λαδάδικα αλλιώς…

Λαδάδικα. Σάββατο βράδυ.  Ώρα 12.00 μ.μ.. Πίνω το ποτό μου με την παρέα μου σε ένα μπάρ. Τα λαδάδικα σφίζουν από ζωή . Άνθρωποι κυκλοφορούν χαρούμενοι , ευδιάθετοι, έτοιμοι να απολαύσουν την σαββατιάτικη έξοδο τους. Όλοι όμως ? Υπάρχουν άνθρωποι και συγκεκριμένα παιδιά που είναι εκεί όχι για να διασκεδάσουν αλλά για να κερδίσουν ένα μεροκάματο. Ένα από αυτά πλησιάζει το τραπέζι μας, πουλάει κάτι, αδιαφορούμε… Περνάει κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο….  Πόσα ακόμη παιδιά θα περάσουν αναρωτιέμαι; Η ημέρα αυτή  όπως και πολλές άλλες ημέρες που ακολούθησαν ήταν η αφορμή για να προβληματιστώ.

  Σκέφτομαι, αυτά τα παιδιά πότε βρίσκουν χρόνο να  κοιμηθούν,  να διαβάσουν, να  παίξουν.. Βιώνουν  άραγε την θαλπωρή  της οικογένειας?  Προφανώς και όχι. Η απάντηση δεν θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετική  από τη στιγμή που τα παιδιά αυτά υποχρεώνονται από πολύ μικρή ηλικία να βγούν στους δρόμους  ζητιανεύοντας. Κι όλα αυτά  υπό την απειλή της ενδεχόμενης τιμωρίας  σε περίπτωση που η βραδιά δεν ήταν ικανοποιητικά ‘’κερδοφόρα’’.

  Ρώτησα ένα από αυτά: Προλαβαίνεις να πας σχολείο ; Μου έγνεψε θετικά  χωρίς να με κοιτά στα μάτια… Από το δισταγμό του κατάλαβα ότι μου έλεγε ψέματα. Είναι αμφίβολο εάν  τα παιδιά αυτά  ξέρουν να γράφουν, να διαβάζουν , να μετρούν όπως τα παιδιά της ηλικίας τους. Αναρωτιέμαι λοιπόν πως θα μπορούσε να προδιαγραφεί το μέλλον αυτών των παιδιών; Υπό αυτές τις συνθήκες  τα παιδιά αυτά δεν μπορούν να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο, περιθωριοποιούνται και  μάλλον δεν έχουν ελπίδα να ξεφύγουν από αυτό τον τρόπο ζωής, από αυτό τον φαύλο κύκλο.  Για πόσα χρόνια ακόμα η εικόνα αυτή θα παραμένει η ίδια? Άραγε μετά από είκοσι χρόνια τα δικά τους παιδιά θα πουλούν ακόμα χαρτομάντιλα στα Λαδάδικα….. ;

Άννα Τιτέλη

20 Νοεμβρίου : Παγκόσμια ημέρα των Δικαιωμάτων των Παιδιών ..

         

         Αυτό που ξεχνάμε όλοι μας, ειδικά στους χαλεπούς καιρούς στους οποίους ζούμε είναι ότι όλα τα παιδιά έχουν δικαιώματα, ανεξάρτητα από το ποια είναι, που ζουν, τι κάνουν οι γονείς τους, τι γλώσσα μιλάνε, ποια είναι η θρησκεία τους, αν είναι αγόρια ή κορίτσια, ποιες είναι οι παραδόσεις τους, αν έχουν κάποια αναπηρία, αν είναι πλούσια ή φτωχά.

Το κράτος έχει ευθύνη να εξασφαλίσει πως τα δικαιώματά αυτά προστατεύονται. Πρέπει να βοηθήσει κάθε οικογένειά ώστε να προστατεύει αυτά τα δικαιώματά και να δημιουργήσει ένα περιβάλλον όπου θα μπορούν τα παιδιά να μεγαλώσουν και να αναπτυχθούν πλήρως.

          Στα δικαιώματα των παιδιών αναφέρεται επίσης και το εξής: 

‘Όλοι οι ενήλικες πρέπει να κάνουν αυτό που είναι καλύτερο για σένα. Όταν οι μεγάλοι παίρνουν αποφάσεις, πρέπει να σκέφτονται τι συνέπειες θα έχουν αυτές τους οι αποφάσεις για τα παιδιά.’

Αλήθεια, σκέφτηκε άραγε κανένας τι συνέπειες έχουν όλες αυτές οι αποφάσεις που παίρνουμε αυτόν τον καιρό για τα παιδιά;  Αυτό βέβαια και μεγάλο και άλλο θέμα είναι για αυτό θα το συζητήσουμε άλλη φορά απλά ήθελα να σας βάλω φιτίλια και να το σκεφτείτε…

Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους! Οι ενήλικες πρέπει να ξέρουμε γι' αυτά τα δικαιώματα (όπως και για τα δικά μας που παραβιάζονται καθημερινά) και να βοηθήσουμε και τα παιδιά να τα μάθουν επίσης.

Αν δεν τα γνωρίζουμε, δεν θα ξέρουμε ότι παραβιάζονται !

                                          Κωστής Δημητρόγλου    

 

Παράδοση VS Νεολαία

Πως θα μπορούσε η παράδοση να συμβαδίσει με την νεολαία; Πολλοί θεωρούν ότι δεν θα μπορούσαν να συνδυαστούν ή ακόμα πως είναι αντίθετα εφόσον ο νέος έχει έμφυτη την τάση της αμφισβήτησης σε καθετί “παλιό” και της αναζήτησης προς οτιδήποτε καινούριο. Εξάλλου τι θα μπορούσε να προσφέρει η παράδοση σε έναν νέο;
Αυτή η άποψη φαίνεται να ενισχύεται και από το εκπαιδευτικό μας σύστημα το οποίο κάθε άλλο παρά προβάλει την πολιτιστική μας κληρονομία καθώς η βαθμοθηρική του υπόσταση δεν προσφέρεται για την μεταλαμπάδευση της παράδοσης. Επιπλέον η αποξένωση που βιώνουν οι άνθρωποι στις πόλεις δεν επιτρέπει την αναβίωση των ηθών και των εθίμων όπως συμβαίνει ακόμα και σήμερα σε μερικά χώρια. Επομένως τα παιδία των αστών οικογενειών δεν έχουν τα απαραίτητα ερεθίσματα για να ασχοληθούν με την παράδοση.
Θετικό στοιχείο αποτελεί η διατήρηση παλαιών πολιτιστικών συλλόγων αλλά και οι ίδρυση νέων με σκοπό την αναβίωση και της παράδοσης. Μα το πιο ενθαρρυντικό από όλα, είναι η νεολαία των συλλόγων αυτών που μαθαίνουν από τους παλιούς και προσπαθούν με κάθε τρόπο να μεταδώσουν το πάθος τους για τους συλλόγους αυτούς. Ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς ότι τα μέσα που διαθέτει ένας νέος μπορούν να αποδειχτούν πολύ χρήσιμα προς αυτήν την κατεύθυνση(internet, social networks, ραδιόφωνο).
Αυτό που θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας είναι ότι η παράδοση δεν είναι κάτι το παλιό, το απαρχαιωμένο με το οποίο μπορεί να ασχοληθεί ένας ηλικιωμένος. Η παράδοση είναι αυτή που μας κρατάει συνδεδεμένους με τους προγόνους μας, με το παρελθόν και τις ρίζες μας.

Δώρα Καρακεχαΐδου

Το χρήμα και η επιρροή του στις κοινωνικές συναναστροφές των νέων

Ο νέος βιώνει την οικονομική κρίση με τη μορφή της ανεργίας της υπο/ετεροαπασχόλησης, της αδυναμίας απόκτησης όλων εκείνων των αγαθών που τα ευδαιμονιστικά πρότυπα προβάλλουν ως αναγκαία αλλά και ως παράγοντες επιτυχίας της περιθωριακής θέσης στην παραγωγική διαδικασία.

Ο σύγχρονος νέος έχει στραφεί στον υλικό ευδαιμονισμό, έχει θεοποιήσει το χρήμα, έχει μειώσει τη σημασία της λέξης «άνθρωπος» και έχει υποταχθεί στο εφήμερο και το πρόσκαιρο. Με όλα αυτά οι ανθρώπινες αξίες έχουν αρχίσει να εκλείπουν, οι νέοι τείνουν όλο και περισσότερο σε λανθασμένες προτεραιότητες και αποστασιοποιούνται από οράματα και συλλογικούς στόχους.

Βλέπουμε λοιπόν, όλο και περισσότερο, να δημιουργείται στο άτομο άγχος για την απόκτηση όλο και περισσότερων υλικών αγαθών. Ως αποτέλεσμα της αγχώδους κατάστασης είναι η δημιουργία ψυχολογικών προβλημάτων. Οι νευρώσεις, ο φθόνος και η ζήλεια φωλιάζουν στην ψυχή του. Πολλές φορές δημιουργούνται και συμπλέγματα κατωτερότητας σε άτομα που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ισάριθμα καταναλωτικά αγαθά. Το κυνήγι της «υλικής ευτυχίας» παραμερίζει τα πνευματικά ενδιαφέροντα του ατόμου, ενώ η καταναλωτική μανία δεν ευνοεί και την κοινωνικοποίηση του νέου.

Για τον Γκάντι «το πρόβλημα του σύγχρονου ανθρώπου δεν είναι η κάλυψη των συνεχώς αυξανόμενων αναγκών, αλλά ο συνειδητός και εκούσιος περιορισμός τους». Η λύση είναι η σωστή ιεράρχηση των αναγκών: συνειδητοποίηση και διαχωρισμός των πλαστών αναγκών από τις πραγματικές, τοποθέτηση των υλικών αναγκών στη θέση που τους αρμόζει, αποφυγή θεοποίησης του κέρδους. Απαιτείται λοιπόν να δοθεί προτεραιότητα στην πλήρωση των ψυχοπνευματικών αναγκών που επικυρώνουν τη ζωη.

Δώρα Νεάρχου

ΣΥ.Σ.Ν.Ε.Θ : Είναι γεγονός !

Ο «ΤΥΠΟΣ εν θερμώ» θα είναι μαζί σας σε μηνιαία βάση και θα αποτελεί την επίσημη φωνή  του Συλλόγου Σπουδαστών και Νέων Επιστημόνων Δήμου Θέρμης .Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας μέσω του mail μας και να ενημερωνόσαστε για τις δράσεις του Συλλόγου αλλά και τους τρόπους για να συμμετέχετε σε αυτές μέσω του blog μας αλλά και των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης . 

Ας πούμε μερικά λόγια όμως για το ποιοι ακριβώς είμαστε ..

Όλα άρχισαν ξαφνικά χωρίς έντονους προβληματισμούς και ενδοιασμούς για την επιτυχία ή αποτυχία του εγχειρήματος …Ίσως γιατί ξέραμε από τα πρώτα κιόλας βήματα μας ότι γεννιόταν κάτι καλό.
Στην αρχή ήταν μια ιδέα που γυρνούσε στο κεφάλι ενός και θα έμενε σίγουρα ιδέα εάν δεν υπήρχαν γύρω του τα άτομα εκείνα που θα την στήριζαν και θα την έκαναν δική τους ..την ιστορία άλλωστε «την γράφουν οι παρέες».
Έτσι νέοι από τη Θέρμη , τα Βασιλικά , τη Μίκρα βρεθήκαμε και ύστερα από συζητήσεις επί συζητήσεων οριοθετήσαμε τους στόχους που θα δικαιολογούσαν την ύπαρξη ενός τέτοιου νεανικού συλλόγου.  Αποτέλεσμα όλων αυτών των ζυμώσεων ήταν η δημιουργία του  Συλλόγου Σπουδαστών και Νέων Επιστημόνων Δήμου Θέρμης  .

Οι βασικές αρχές-στόχοι είναι οι εξής :

α) Η επιδίωξη να παραμείνουν και να δημιουργούν στον τόπο τους οι νέοι άνθρωποι του Δήμου Θέρμης και η παρώθησή τους για δημιουργία.
β) Η ανάπτυξη μεταξύ των μελών δεσμών αλληλεγγύης, φιλίας και συναδέλφωσης.
γ) Η υποβοήθηση και η προβολή του αυριανού επαγγελματία νέου του Δήμου Θέρμης να ορθοποδήσει και να ανελιχθεί επαγγελματικά στο στίβο της ζωής ,
δ) Η συνένωση των νέων ανθρώπων της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Θεσσαλονίκης και η συνεργασία τους σε επαγγελματικό και ευρύτερο επίπεδο .

ε) Ο εντοπισμός , η ανάδειξη και η παρακολούθηση των αναγκών και των προβληματισμών της νεολαίας σε τοπικό επίπεδο.

Κάθε Σύλλογος όμως γίνεται πιο αποτελεσματικός , πιο δυναμικός όταν η βάση των μελών του διογκώνεται . Γι’αυτό η πρώτη συμμετοχή σου στις δραστηριότητες του Συλλόγου θα πρέπει να είναι η εγγραφή σου σε αυτόν ως μέλος του . Ο λόγος απλός : Τα μέλη του Συλλόγου και μόνο αυτά εκλέγουν τη διοίκηση του Συλλόγου, ψηφίζουν στις Γενικές Συνελεύσεις και λαμβάνουν μέρος στην λήψη των αποφάσεών του .

Ο Σύλλογος μας είναι ανοικτός σε νέες προτάσεις και ιδέες . Είναι πολλά που θέλουμε να κάνουμε , πολλά που σκεφτόμαστε και χρειαζόμαστε τη βοήθειά σου..

Παντελής Βογιατζής 

 

ΤΥΠΟΣ εν θερμω : Η Φωνή του ΣΥ.Σ.Ν.Ε.Θ

Yπ. Παιδείας: Δράσεις για τη στήριξη της νεανικής καινοτομίας

Πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας και καινοτομίας σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος προωθεί το υπουργείο Παιδείας.

Στο πλαίσιο της υποστήριξης φοιτητών με καινοτόμες επιχειρηματικές ιδέες, διοργανώθηκε τη Δευτέρα από την Ειδική Γραμματεία Ευρωπαϊκών Πόρων του υπουργείου Παιδείας, ειδικό σεμινάριο με τίτλο «Προωθώντας την Επιχειρηματικότητα στην Ανώτατη Εκπαίδευση». Στο σεμινάριο συμμετείχαν 80 στελέχη Μονάδων Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας των ΑΕΙ από όλη την Ελλάδα.

Σημειώνεται ότι οι μονάδες λειτουργούν ως ειδικά γραφεία υποστήριξης της επιχειρηματικότητας στα ΑΕΙ με σκοπό την παροχή εκπαίδευσης και πρακτικής εμπειρίας σε φοιτητές και αποφοίτους για τη λειτουργία μίας επιχείρησης, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν τόσο στις απαιτήσεις ίδρυσης και λειτουργίας της, όσο και στις απαιτήσεις της μελλοντικής απασχόλησής τους σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα.

Ειδικοί για την επιχειρηματικότητα στην εκπαίδευση από το Βέλγιο, τη Φινλανδία, τη Γερμανία και την Ολλανδία, παρουσίασαν καλές πρακτικές και συζήτησαν τις δυνατότητες εφαρμογής τους και στη χώρα μας.

Σύμφωνα με το υπουργείο, η Μονάδα Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας στη μετεξέλιξή της θα ενταχθεί ως διακριτό τμήμα στο προβλεπόμενο στο άρθρο 60 του νέου Νόμου της Ανώτατης Εκπαίδευσης 4009/2011 ως «Γραφείο Καινοτομίας και Διασύνδεσης».

Η χρηματοδότηση πάντως, των σχετικών δράσεων που γίνονται από τα ελληνικά Πανεπιστήμια και ΤΕΙ γίνεται μέσω του ΕΣΠΑ, από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση» του υπουργείου Παιδείας.

Σελίδες με όλα τα ΑΕΙ και ΤΕΙ

	ΑΕΙ - Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο Ιόνιο Πανεπιστήμιο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Πανεπιστήμιο Αιγαίου Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Πανεπιστήμιο Κρήτης Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας Πανεπιστήμιο Πατρών Πανεπιστήμιο Πειραιά Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών Πολιτικών Επιστημών Πολυτεχνείο Κρήτης Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο Αθηνών
	ΑΤΕΙ - Ανώτατα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ΑΤΕΙ Αθηνών ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης ΑΤΕΙ Ηπείρου ΑΤΕΙ Κρήτης ΑΤΕΙ Πειραιά ΑΤΕΙ Πάτρας ΑΤΕΙ Καλαμάτας ΑΤΕΙ Καβάλας ΑΤΕΙ Κοζάνης ΑΤΕΙ Λάρισας ΑΤΕΙ Λαμίας ΑΤΕΙ Μεσολογγίου ΑΤΕΙ Σερρών ΑΤΕΙ Χαλκίδας

Το ελληνικό πανεπιστήμιο και η ώρα της ευθύνης για όλους

Η διαπίστωση είναι δυστυχώς αντικειμενική: το ελληνικό Πανεπιστήμιο βρίσκεται αντιμέτωπο με τη μεγαλύτερη κρίση της πρόσφατης ιστορίας του και έφθασε πια η ώρα όχι τόσο του καταλογισμού όσο της ανάληψης των ευθυνών.

Οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτή την κρίση είναι πολλοί, αιχμή του δόρατος όμως αποτελεί η ανεξήγητη εμμονή του υπουργείου να εφαρμόσει με κάθε τίμημα το νόμο 4009/2011 παρά τις ανυπέρβλητες εγγενείς δυσκολίες και αντιφάσεις του και παρά τη σχεδόν καθολική αντίδραση της πανεπιστημιακής κοινότητας, η οποία έχει εγκαίρως επισημάνει τον αντισυνταγματικό και ανεφάρμοστο χαρακτήρα πολλών διατάξεών του.

Παρά τα προβλήματα και τις αντιδράσεις, το υπουργείο επιμένει να διορίσει μόνο του τις πενταμελείς επιτροπές που θα αναλάβουν τη διεξαγωγή των εκλογών των πανεπιστημιακών συμβουλίων αδιαφορώντας για τα πολλά ερωτήματα και τις αμφιβολίες που εγείρονται σχετικά με τη διαφάνεια και την ορθότητα της διαδικασίας που ακολουθήθηκε μετά και την τροπολογία-κόλαφο για το ίδιο που παραβιάζει ωμά και απροκάλυπτα το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων.

Σήμερα, περίπου τρεις μήνες μετά την ψήφισή του, ηχούν παράφωνοι οι αυτάρεσκοι πανηγυρισμοί των εμπνευστών του για την επίτευξη της συναίνεσης τεσσάρων κομματικών παρατάξεων της Βουλής και αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό ο βαρύγδουπος όσο και αδόκιμος τίτλος του: Δομή, λειτουργία, διασφάλιση της ποιότητας των σπουδών και διεθνοποίηση των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.

Αυτό που διαφαινόταν ήδη από την εικόνα των «συναινούντων» βουλευτών, οι οποίοι στη συντριπτική πλειοψηφία τους δεν έδειχναν να γνωρίζουν ούτε τις βασικές πτυχές του νομοσχεδίου που επρόκειτο να ψηφίσουν, και στήριζαν τις αγορεύσεις τους στην κατασυκοφάντηση του πανεπιστημίου και των πανεπιστημιακών (συμπληρώνοντας το έργο των ΜΜΕ που είχαν προηγηθεί) και σε θριαμβολογίες για την κατάργηση του ασύλου, σήμερα γίνεται πλέον βεβαιότητα.

Το άσυλο συγκέντρωσε πάνω του όλα τα φώτα και άφησε σχεδόν στο σκοτάδι την απώλεια του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, ενοχλητικού πια για πολλούς, τη διά της πλαγίας οδού κατάργηση του άρθρου 16, την πανηγυρική είσοδο της αγοράς και των εξωπανεπιστημιακών στη διοίκηση των πανεπιστημίων, τη διάλυση των πτυχίων των φοιτητών, την εξαφάνιση της επιστήμης και της πανεπιστημιακής έρευνας με την υποβάθμιση των Τμημάτων και την κατάργηση των Τομέων, τη συρρίκνωση της ανθρωπιστικής παιδείας, την καταρράκωση της εθνικής αξιοπρέπειας με την υποτίμηση των ελλήνων επιστημόνων και την επιβολή των ξένων κριτών, η οποία θα έχει ως αναπόφευκτη συνέπεια την υποβάθμιση της ελληνικής γλώσσας.

Και όλα αυτά με έναν «Καλλικράτη» να καραδοκεί και να κινδυνεύει να γίνει Ιανός προβάλλοντας την όψη του Προκρούστη. Αυτός ο νόμος συνοδεύτηκε από μια σειρά περικοπών για τη χρηματοδότηση της ανώτατης εκπαίδευσης που έφθασε στο ναδίρ του μείον 56%, από μισθούς πείνας για ανθρώπους που ανάλωσαν τη ζωή τους σε ένα λειτούργημα ύψιστης ευθύνης, συνοδεύτηκε από έναν εμπαιγμό για τα οκτακόσια εκλεγμένα μέλη ΔΕΠ, που μένουν έως και δυόμισι χρόνια αδιόριστα, με συνέπεια τεράστια κενά στη λειτουργία των ιδρυμάτων, από ένα οξυμμένο κλίμα στο εσωτερικό των πανεπιστημίων, σύγχυση στην άσκηση της διοίκησης λόγω των κραυγαλέων κενών στη νομοθεσία, αβεβαιότητα για το μέλλον των νέων παιδιών.

Αυτή είναι η εικόνα του πανεπιστημίου σήμερα και πραγματικά είναι μια εικόνα που δεν μας τιμά. Στην τραγική δίνη της κρίσης που περνάει η χώρα μας, δεν υπάρχει πιο μοιραία κίνηση από αυτήν που θα μπορούσε να καταστρέψει την παιδεία της.

Η παιδεία θα μας κρατήσει όρθιους, αυτή θα μας δώσει τη δύναμη να αντισταθούμε στη μιζέρια που θα καραδοκεί. Η Πολιτεία δεν έχει περιθώρια για άλλες στείρες αντιπαραθέσεις με τα πανεπιστήμια. Το πρόβλημα της παιδείας είναι υπόθεση όλων μας, αφορά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, το παρόν και -κυρίως- το μέλλον της.

Δεν υπάρχουν περιθώρια επιπόλαιης και ανεύθυνης αντιμετώπισης. Πανεπιστήμια και Πολιτεία σε αυτή την ώρα ευθύνης είμαστε υποχρεωμένοι να συνεργαστούμε ισότιμα για να βρούμε μαζί εκείνες τις βελτιωτικές κινήσεις που έχει ανάγκη το πανεπιστήμιό μας για να γίνει πραγματικά καλύτερο.

Ελένη Καραμαλέγκου
Καθηγήτρια Λατινικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας | enet.gr